Książki grozy najczęściej swoją akcję mają w domach, opuszczonych szpitalach, cmentarzach, lasach, odludziach itp. Grady Hendrix w swoim „Horrorstör” zabiera nas gdzie indziej. Jego powieść dzieje się w… sklepie meblowym.
Każdy z nas zapewne miał jakąś styczność z dziełem Władysława Reymonta. „Chłopi” to książka, z którą musi stykać się młodzież licealna. Jednak dzięki przepięknemu filmowi i świetnej muzyce z niego, dzieło noblisty zyskało pozytywnie. I m.in. przez to sam sięgnąłem jeszcze raz po tę powieść.
Opowiada ono o losach mieszkańców wsi Lipce, a głównie o Antku Borynie, jego ojcu i żonie. Ich losy skrzyżowały się z młodą Jagną, która uchodziła za najpiękniejszą dziewczynę we wsi. Jej życie i pozostałych bohaterów mocno się zmienia po ślubie dziewczyny ze starym gospodarzem Boryną.
„Upadłe anioły” to druga część trylogii o Takeshim Kovacsu. Tym razem bohater nie przebywa na Ziemi, a znacznie dalej od niej na Sanction IV, we wszechświecie pogrążonym w wojnie domowej. Były emisariusz ma dość tej bezsensownej rzezi, z której może go wyciągnąć bardzo interesująca oferta.
Kovacs zostaje wciągnięty w tajną ekspedycję, która ma na celu odkrycie tajemniczego artefaktu. Ma on pochodzenie marsjańskie, a jego wartość jest olbrzymia. Chcąc zarobić na tym znalezisku i grać na swoich warunkach, Takeshi wpada kolejny raz w sieć intryg i nieoczekiwanego zagrożenia. Czy i tym razem uda mu się wyjść na swoje? A może chciwe korporacje tym razem przechytrzą byłego emisariusza?
Wydawało się, że Saga o Wiedźminie skończy się na siedmiu książkach. Po co można byłoby dodać jeszcze po tej historii? A czy nie można byłoby wrócić do wcześniejszych wydarzeń? I właśnie „Sezon burz” wraca do czasów Geralta, który chodził od miasta do miasta i szukał pracy dla zabójcy potworów.
Andrzej Sapkowski nie chciał zamknąć się tylko na znanej części Sagi, a sam jeszcze dołożył od siebie jedną książkę opowiadającą o najsłynniejszym wiedźminie na świecie. Powrót do dawnego Geralta był dobrym pomysłem autora.
„Opowieść wigilijna” to historia, o której słyszał każdy na świecie. Nawet te osoby, które nie przeczytały książki Charlesa Dickensa. Ponadczasowa powieść jest idealna na każde Bożego Narodzenia. Zawsze potrafi ona dodać otuchy i przywrócić wiarę w święta.
Chyba każdy na świecie kojarzy J.R.R. Tolkiena, twórcę kultowego „Władcy Pierścieni”. Jednak zanim zebrała się Drużyna Pierścienia i poszła w kierunku Mordoru, to wcześniej wydarzyła się inna historia. O niej opowiada „Hobbit, czyli tam i z powrotem”.
W tej książce głównym bohaterem jest hobbit Bilbo Baggins, który przez czarodzieja Gandalfa zostaje wplątany w kampanię krasnoludów prowadzonych przez Thorina. Chcą oni odzyskać skarb strzeżony przez straszliwego smoka – Smauga.
Herbert George Wells to jeden z najważniejszych pisarzy fantastyki. Tworzył swoje dzieła na przełomie XIX i XX wieku. Miałem przyjemność czytać jego „Wojnę światów”, a następną książką tego autora przeczytaną przeze mnie był „Wehikuł czasu”.
Ten autor kolejny raz udowodnił, jakim był wybitnym umysłem i jak niezwykle zobrazować przyszłość Ziemi. Nie skupił on się na czasach obecnie bliższych nam, a spróbował sięgnąć znacznie dalej. Finałem było zobaczenie upadku naszej planety.
„Babel, czyli o konieczności przemocy” to książka mocno rozbudowana, z ciekawą fabułą, ale też kontrowersyjna. I na tę kontrowersję można spojrzeć… z różnych stron. Sięgnąłem po tą książkę głównie za sprawą niezłych opinii na Instagramie od różnych użytkowników.
Głównym bohaterem książki jest Robin, chłopak wyrwany z Chin jako dziecko, aby zostać w przyszłości wybitnym pracownikiem oxfordzkiej instytucji – Babel. Jego celem i marzeniem jest zostać wielkim tłumaczem. Jednak ten piękny sen kończy się w momencie spotkania innego Chińczyka, który działa przeciwko uczelnianemu instytutowi. W tym momencie wraz z Robinem zaczynamy się gubić i zastanawiać nad tym, po której stronie należy się opowiedzieć? A może zachować neutralność?
Książka napisana na podstawie uniwersum z gry komputerowej? A dlaczego nie! Szczególnie jak w niej jest tyle rozbudowanych historii. Anthony Reynolds wyciągnąć część bohaterów oraz ich życiorysy z jeden z najpopularniejszych gier świata – League of Legends.
Saga o Wiedźminie to moja ulubiona seria. Może z nią konkurować tylko Harry Potter, choć jednak jestem chyba bardziej team Geralt. Przy okazji akcji #TrochęPoświęcenia na Instagramie miałem okazję kolejny raz przeczytać książki Andrzeja Sapkowskiego o słynnym Białym Wilku.
Każdy słyszał o Stanisławie Lemie, który sławi Polskę na całym świecie. Jego książki są tłumaczone na wiele języków. W końcu i ja sięgnąłem po jego największe dzieło. „Solaris” to niezwykle ciekawe dzieło polskiego pisarza, myśliciela i futurologa.
Śmiercionośny wirus pojawił się na świecie. Ludzkość zaczęła wymierać. Osoby, które nie dopadała choroba, uciekły z miast w poszukiwaniu schronień. Ile osób przeżyło? Nie wiadomo. Na pewno Julia i Jakub oraz ich sąsiedzi – Daniel i Marta, to jedyni ocalali. Żyją oni przy granicy lasu i pustyni. Wszędzie na około cisza, brak śladu innych żywych ludzi.
Pewnego dnia jednak głuchą ciszę zakłóca pukanie do drzwi. Za nimi pojawia się młoda dziewczyna, która wkraczając w życie osamotnionych ludzi przynosi nadzieję na to, że może jeszcze są gdzieś ocalałe osoby. Niestety to nie jedyna rzecz, którą wnosi ze sobą. Wraz z jej przybyciem zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Trudno wytłumaczalne.
Podlaskie miasteczko Sinice, mglisty poranek i zaginięcie młodej dziewczyny. Tak w skrócie można napisać o akcji książki Izabeli Janiszewskiej „Ludzie z mgły”. Jest to powieść, która otoczona jest ogromną aurą tajemnicy, która wciąga czytelnika od pierwszej strony.
19-letnia Alicja Jarosz to córka znanego lekarza z Sinic. Pewnego niedzielnego ranka wychodzi ona z domu i już nie wraca. Wszyscy zastanawiają się, co się stało z młodą dziewczyną? A może stała się kolejną ofiarą mitu, który opowiada o tajemniczych siłach z mglistych bagien. Kto wchodzi w mgłę, już z niej nie wychodzi.
